Een bevalling...
Door: Rolande
Blijf op de hoogte en volg Rolande
17 Februari 2015 | Gambia, Kololi
Een bevalling hier gaat natuurlijk hetzelfde maar tegelijkertijd ook heel anders dan in Nederland. De vrouwen komen weliswaar met familie maar die blijven buiten de verlosafdeling. De vrouw bevalt alleen en dat doen ze kranig. Geen gepiep, geen geklaag en al helemaal heen vraag om pijnstilling. Dat is er überhaupt ook niet. De 4 bevallingen tot nu toe waren derde, vierde of vijfde kinderen en gingen dus vlot. Bij de eerste wilde ik de baby op de buik leggen. Nou dat zijn ze miet gewend en dat vond ze dan ook niets. Nee, eerst op het voeteneind. Gelijk twee klemmen op de navelstreng, afnavelen en daarna de klem erop. Afdrogen, in doeken van henzelf, dan een korte kennismaking maar vlot in een wieg. Niks kennismaken met de baby. Maar wees gerust, de binding tussen moeder en kind heeft er niet onder te lijden. In de eerste levensjaren wordt het kind constant mee genomen en is altijd op de rug van mama. Ze zijn dan ook heel tevreden en opgewekt allemaal. Geen kind in een box op op een kinderdagverblijf. Altijd familie om je heen.
Na de bevalling, binnen tien minuten na de geboorte van de placenta gaat de moeder douchen met behulp van haar escort. Een zus, moeder of buurvrouw.
Dan op een bed en verzorgt de familie het eten voor haar en eet zelf gelijk maar gezellig mee. Dan komt de man ook even kijken maar verdwijnt al snel weer naar buiten. Toch straalt de man van trots! Maar het is nu eenmaal een vrouwen aangelegenheid. Ongeveer na 6 uur gaat de vrouw naar huis. Als ze geluk hebben met de bushtaxi anders te voet. Soms 30 minuten lopen!
-
17 Februari 2015 - 17:40
Annie:
Wat een stoere vrouwen! Leuk om te lezen hoe de sfeer daar bij een bevalling is. Ik hoop, dat je nog veel meer van deze bevallingen te goed hebt. Groet Annie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley